فراسیون
فَراسیون
(در عربی فراسیون ابیض یا حشیشة‌الکلب) گیاهی علفی، پایا، و پربرگ. ارتفاع ساقۀ آن به ۳۰ تا ۸۰ سانتی‌متر می‌رسد. در اماکن مخروبه، کنار جاده‌ها، و نواحی بایر اغلب مناطق اروپا، شمال افریقا، جزایر قناری، و در آسیا و ایران می‌روید. قسمت مورد استفادۀ این گیاه، برگ و سرشاخه‌های گلدار آن است که بوی قوی و نسبتاً مطبوع دارند، ولی پس از خشک‌شدن بوی خود را از‌دست می‌دهند. استفاده از این گیاه از قدیم‌الایام در نواحی امریکای شمالی، به‌صورت نوعی مادۀ قندی بین مردم معمول بوده است و آن را برای درمان گلودرد و سرفه به‌کار می‌برده‌اند. این گیاه دارای خواص درمانی مقوی معده، مدر، اشتهاآور، خلط‌آور، ضد عفونی‌کننده، تب‌بر، و قاعده‌آور است و برای درمان زخم‌های چرکین دارای استعمال خارجی نیز است. در ایران ده گونۀ گیاه علفی چندساله دارد که در نواحی مختلف ایران می‌روید.