فرهادنامه
فرهادنامه
(یا: فرهاد و گلستان) سرودۀ عارف اردبیلی منظومه‌ای در عشق فرهاد به شیرین، به فارسی، در قرن ۸ق. مؤلف این منظومه را در بحر هزج سروده و به هوشنگ شروان‌شاه پیشکش کرده است. فرهادنامه در دو بخش به‌نام‌های «حکایت فرهاد» و «حکایت فرهاد و شیرین» تدوین شده است. عارف در سرودن این مثنوی از ادبیات عامیانۀ ترکی بهره برده است. قهرمان اصلی این کتاب، به‌خلاف خسرو و شیرین نظامی، فرهاد است. ابیاتی از این مثنوی از خسرو و شیرین نظامی اقتباس شده است. این اثر به‌کوشش عبدالرضا آذر به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۴۹ش).