فسفر

فُسْفُر (phosphorus)
مشتق از فسفروس یونانی به‌معنای کم‌تحمل. عنصری غیر فلزی و شدیداً فعال، با نماد P، عدد اتمی ۱۵، جرم اتمی نسبی ۳۰.۹۷۳۸. در طبیعت به‌صورت فسفات، عموماً به‌شکل کانی آپاتیت، یافت می‌شود و برای حیات حیوانات و گیاهان ضروری است. ترکیبات فسفر در کودها، مواد شیمیایی آلی متنوع، کبریت‌ها، مواد آتش‌بازی، و در فولاد و شیشه به‌کار می‌روند. در ۱۶۷۴، اولین‌بار کیمیاگر آلمانی، هنینگ براند، فسفر را شناسایی و آن را از اوره تهیه کرد. این عنصر سه شکل آلوتروپیک دارد: یک پودر سیاه، یک جامد مومی به رنگ زرد ـ ‌سفید که خود‌به‌خود در هوا آتش می‌گیرد و گاز سمی پنتواکسید فسفر تولید می‌کند، و یک پودر قرمز ـ قهوه‌ای که نه سمی است و نه خود‌به‌خود می‌سوزد.

 

---