فصیح خوافی، احمد (هرات ۷۷۷ـ پس از ۸۴۵ق)
فَصیح خوافی، احمد (هرات ۷۷۷ـ پس از ۸۴۵ق)
متخلص به فصیحی، تاریخ‌نگار و شاعر ایرانی. خاندانش از مردم رویِ خواف بودند. فصیح در زادگاهش بالید و در خدمت شاهرخ تیموری و بایسنقر میرزا به کارهای دیوانی پرداخت و مناصبی گوناگون یافت. در ۸۳۶ق، به‌سبب رنجاندن گوهرشاد آغا از کار برکنار شد. پس از مرگ بایسنقر گوشه‌نشینی اختیار کرد و اثری با نام مجمل فصیحی در تاریخ عمومی نوشت. فصیح شعر نیز می‌سرود و اشعاری در مدح بایسنقر دارد.