فقه القرآن (کتاب)
فِقهُ‌القُرآن (کتاب)
کتابی به عربی، در فقه امامیه، تألیف قطب راوندی، در ۵۶۳ق. مؤلف در این اثر احکام فقهی قرآن را با استدلال و اجتهاد فقهی، استنباط کرده و به‌شکلی مستقل به نگارش درآورده است. کتابی دیگر نیز در همین موضوع به‌نام شرح آیات‌الاحکام به او منسوب است که کسانی چون صاحب ریاض آن را با فقه‌القرآن یکی می‌دانند. کتابی دیگر نیز با نام ام‌القرآن به او نسبت می‌دهند که در یکی‌بودن آن با فقه‌القرآن اختلاف است. فقه‌القرآن به‌ترتیب ابواب فقهی تدوین شده است و از طهارت تا دیات را در‌بر‌دارد.