فکوک

فُکُوک

(یا: الفکوک فی اسرار مستندات حِکَمِ‌الفصوص) نوشتۀ صدرالدین قونوی، در عرفان، در تبیین مشکلاتِ فصوص‌الحکم. فکوک نه از گونۀ شروح، و نه تحریری مستقل، که متنِ خاصّی است با عنایت به عباراتِ فصوص و برای تسهیلِ مفاهیم آن. قونوی در صدر کتاب، پس از آن‌که تعریفی کوتاه از فصوص به‌دست می‌دهد،‌ خود را در میانِ‌ یاران شیخ، مخصوص به سرّ آخریّت می‌خواند و برای آن‌که باب معارف برای همیشه بسته نشود، تدوین این کتاب را ‌آغاز می‌کند. فکوک، همچون متن فصوص، از ۲۷ فصل، که به‌نام «فَکّ» خوانده شده‌اند، تشکیل شده است، و در هر فک، کلیدی برای گشودنِ ابوابِ هر فصل عرضه شده است. فکوک برخلافِ فصوص، که بیشتر ذوقی است، متنی است علمی و از این‌رو، درک آن سخت‌تر از درک فصوص می‌نماید. بر آن حواشی و تعلیقات گوناگونی نوشته شده و ترجمه‌ای از آن نیز به‌دست است. متن و ترجمه به‌چاپ رسیده‌ است.