فیء

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فَیْء

غنیمتی است بدون جنگ به‌دست آمده و در اختیار حاکم مسلمانان. بنابراین همه‌ چیزهایی که می‌توان بدون جنگ از کفار گرفت و از غنیمت جدا کرد فیء نام دارد. به گفتۀ بسیاری از فقهای شیعه خمس فیء به پنج قسمت مساوی تقسیم می‌گردد و مانند خمسی که از غنیمت کسر می‌شود به پنج دسته از وظیفه‌خواران اختصاص می‌یابد. مبنای این عمل آیات ۵ تا ۷ سورۀ حشر قرآن است. اختلاف فقها راجع به چهارپنجم باقی‌ماندۀ آن است. برخی معتقدند این خمس می‌بایست توسط امام صرف لشکر شود و عده‌ای معتقدند باید در راه مصالح عمومی از‌جمله حقوق و مقرری سپاهیان مصروف گردد.