فیبریلاسیون

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فیبریلاسیون (fibrillation)

ضربان سریع و نامنظم بخشی از عضلۀ قلب. این حالت ممکن است در هریک از حفره‌های قلب پدید آید. فیبریلاسیون دهلیزی[۱] در بیماری‌های مختلفی مشاهده می‌شود، ازجمله در آترو‌اسکلروز[۲]، بیماری روماتیسمی قلب[۳]، و پرکاری تیروئید[۴]. فیبریلاسیون بطنی[۵] باعث ایست قلبی[۶] می‌شود و عمدتاً پس از سکتۀ قلبی[۷] رخ می‌دهد. در ۱۹۹۸، متخصصان بیماری‌های قلب و عروق امریکا نوعی جهش[۸] در ژن تنظیم‌کنندۀ دریچه‌های سدیم ماهیچۀ قلب کشف کردند که بر ضربان قلب اثر می‌گذارد.

 


  1. atrial fibrillation
  2. atherosclerosis
  3. rheumatic heart disease
  4. hyperthyroidism
  5. ventricular fibrillation
  6. cardiac arrest
  7. heart attack
  8. mutation