فیشر، اوگوست (۱۸۶۵ـ۱۹۴۹)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فیشِر، اوگوست (۱۸۶۵ـ۱۹۴۹)(Fischer, August)

خاورشناس آلمانی. با دفاع از رسالۀ خود به‌نام شرح حال راویانی که ابن اسحاق به آنان استناد کرده است، از دانشگاه هاله دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۸۹۹). استاد عربی در مرکز زبان‌های شرقی برلین (۱۸۹۶ـ۱۹۰۰)، استاد زبان‌های شرقی در دانشگاه لایپزیگ (۱۹۰۰ـ۱۹۳۹‌‌) و سردبیر مجلّۀ ایسلامیکا (۱۹۲۵ـ۱۹۳۵‌‌) بود. برای تحقیق دربارۀ گویش‌های محلّی عربی، چندبار به مراکش و خاور نزدیک سفر کرد. از آثارش: مخارج‌ اصوات در لهجه‌های عربی (لایپزیگ، ۱۹۱۷)؛ قرآن ابوالعلای معرّی (لایپزیگ، ۱۹۴۲)؛ گزیده‌هایی از ادبیات جدید ترک (۱۹۱۹)؛ اصلاح دینی در ترکیه (۱۹۲۲)؛ گزیده‌هایی از نثر عربی (۱۹۴۸)؛ فهرست نسخه‌های خطی عربی و فارسی کتابخانۀ دانشگاه لایپزیگ (۱۹۲۲).