فیض آبادی، حسین احمد (بانگرمیو ۱۲۹۶ـ۱۳۷۷ق)
فیض‌آبادی، حسین احمد (بانگرمئو ۱۲۹۶ـ۱۳۷۷ق)
(مشهور به مدنی) محدث دانشمند هند. تحصیلات خود را در دارالعلوم دیوبند به‌پایان رساند. در جوانی به گنگوه، مکه و مدینه سفر کرد و به تعلیم و تدریس در آن شهرها پرداخت. در ۱۳۳۴ق همراه استادش، محمودحسن، به مکه رفت تا از حکّام ترک عثمانی برای آزادی هندوستان کمک بگیرد اما توسط شریف حسین (عامل انگلیس در مکه) دستگیر و به‌همراه محمدحسن به جزیرۀ مالت تبعید شد. در ۱۳۳۸ق پس از آزادی به هند بازگشت و به‌دستور محمودحسن برای تدریس و تربیت دانشجویان به کلکته رفت. در هنگامۀ انقلاب سیاسی هند، به تحریم خدمت در ارتش انگلیس فتوا داد. در ۱۳۴۶ق به‌سمت شیخ حدیث و رئیس دارالعلوم دیوبند برگزیده شد. حسین احمد ضمن تدریس به ارشاد سیاسی مردم می‌پرداخت و در ۱۳۵۱ق جنبش عصیان مدنی را برضد انگلیسیان رهبری کرد. همچنین با استفاده از نقش برجسته‌اش در «جمعیت العلما» جنبش آزادی‌خواهی هند را شدت بخشید. اشغالگران انگلیسی، فیض‌آبادی را به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی تا ۱۳۶۳ق، بارها به‌زندان افکندند. او مخالف تشکیل کشور پاکستان بود و این طرح را توطئه‌ای سیاسی می‌دانست، لذا با سفر به نقاط مختلف هند به توضیح قصد خود پرداخت و در این راه آزارها و خواری‌های بسیار دید. پس از استقلال هند و پاکستان وی از سیاست کناره گرفت و همۀ تلاش خود را صرف تدریس و تربیت مردم کرد. کتاب سفرنامۀ مالت خاطرات دوران تبعید اوست.