قانعی طوسی، احمد ( ـ پس از ۶۷۲ق)
قانِعی طوسی، احمد ( ـ پس از ۶۷۲ق)
(ملک‌الشعرا بهاءالدین) شاعر ایرانی. در طوس زاده شد. در ۶۱۷ق، در پی حملۀ مغول، از خراسان به هندوستان و سپس به آسیای صغیر کوچید و در قونیه به خدمت کیقباد اول سلجوقی درآمد و با لقب ملک‌الشعرا و عنوان امیر نزدیک به ۴۰ سال در دربار سلجوقیان به‌سر برد. از محضر جلال‌الدین محمد بلخی بهره برد و قصیده‌ای در رثای وی سروده است. از آثارش: ترجمۀ منظوم کلیله و دمنه به فارسی که به کیکاوس دوم سلجوقی پیشکش شده است (تهران، ۱۳۵۸ش)؛ منظومۀ حماسی ـ تاریخی سلجوقنامه در گزارش پادشاهی سلجوقیان که نسخه‌ای از آن در دست نیست، اما به نظر می‌رسد که بخشی از آن در کتاب الاوامر‌العلائیۀ ابن بی‌بی نقل شده است.