قانع تتوی، علی شیر (تته ۱۱۴۰ـ۱۲۰۳ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قانِع تَتَوی، علی‌شیر (تته ۱۱۴۰ـ۱۲۰۳ق)
عالم، تاریخ‌نگار، تذکره‌نویس و شاعر شبه‌قاره. تبارش به دودمان معروفی می‌رسد که از دشتک (محله‌ای در شیراز) برخاستند. همچون بیشتر نیاکانش، به درگاه فرمانروایان سند پیوست و در ۱۱۷۵ق از والی سند مأموریت یافت تا تاریخ عباسیه را به نظم و نثر بنویسد، اما پس از دو سال این کار را رها کرد و به زادگاهش بازگشت و به تألیف کتب گوناگون پرداخت. از آثارش: مثنوی شمه‌ای از قدرت حق (۱۱۶۵ق)؛ مثنوی ختم‌السلوک در رموز و نکات تصوف (۱۱۹۹ق)؛ معیار سالکان طریقت (۱۲۰۲ق)؛ تحفة‌الکرام، در تاریخ عمومی در سه جلد (جلد دو و سه، لکهنو، ۱۳۰۴ق).