قانون بی طرفی

قانون بی‌طرفی (Neutrality Act)

قانونی که کنگرۀ امریکا به تصویب رساند و در اوت ۱۹۳۵ به امضای فرانکلین دلانو روزولت، رئیس‌جمهور، رسید. هدف آن دور نگه‌داشتن امریکا از جنگ احتمالی بین اروپاییان از طریق ممنوعیت حمل مواد جنگی به کشورهای متخاصم و منع شهروندان امریکایی از مسافرت با کشتی‌های متخاصم بود. علت تصویب این قانون آن بود که اکثر امریکاییان معتقد بودند ورود امریکا به جنگ جهانی اول اشتباه بوده است. قانون بی‌طرفی در فوریۀ ۱۹۳۶ اصلاح شد تا اعطای وام و اعتبار به کشورهای متخاصم ممنوع شود و بعدها (ژانویه و مه ۱۹۳۷) بی‌طرفی به جنگ‌های داخلی نیز بسط داده شد. در نوامبر ۱۹۳۹ نیز قانون به نفع ارسال تدارکات به کشورهای متخاصم براساس اصل «بِخر و بِبَر» اصلاح شد، اما کشتی‌های امریکایی از ورود به مناطق جنگی منع شدند. پس از اجرای سیاست وام و اجاره اصلاحیۀ نوامبر ۱۹۴۱ این مواد را لغو کرد. عملاً قانون بی‌طرفی پیش از حملۀ ژاپن به پرل هاربر از اعتبار افتاده بود.

 

---