قانون ضد تراست کلیتون

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قانون ضد تراسْت کلیتون (Clayton Antitrust Act)

قانون مصوبۀ ۱۹۱۴ در کنگرۀ امریکا، به‌منزلۀ متمم قانون ضد تراست شرمن[۱] برای ممانعت از فعالیت‌های انحصارطلبانۀ مالی و صنعتی و تجاری. پیشنهاد تصویب آن را هنری دو لامار کلیتون[۲] به کنگره داد. در این قانون، انواع فعالیت‌های انحصارطلبانۀ اقتصادی و پیامدهای آن به تفصیل مد نظر قرار گرفته است. به‌موجب این قانون، اعمالی نظیر انعقاد قراردادهای فروش انحصاری و ایجاد مانع در برابر رقابت آزاد ممنوع اعلام شد. همچنین، به افرادی که از عملکرد شرکت‌های انحصاری متضرر شده‌اند، حق شکایت داده شد. در این قانون، اتحادیه‌های کارگری، ضمن آن که مشمول محدودیت‌های آن نمی‌شدند، حق برگزاری اعتصاب و اعمال تحریم یافتند.

 


  1. Sherman
  2. Henry de Lamar Clayton