قانون ناوبندان
قانون ناوبندان Embargo Act
قانونی که درخلال جنگهای ناپلئونی، کشتیهای دولت امریکا را از تجارت با کشورهای اروپایی منع میکرد. در دسامبر 1807 به رغم مخالفت طرفداران حکومت فدرال، به فرمان توماس جفرسون[۱]، رئیسجمهور وقت، در کنگرۀ ایالات متحد امریکا به تصویب رسید. این قانون واکنشی بود به محدودیتهایی که جنگ فرانسه و بریتانیا با یکدیگر بر امریکا، که در جنگ بیطرف بود، اعمال میکرد. به ویژه ناپلئون که درصدد محاصرۀ بریتانیا برآمده بود، رابطۀ تجاری تمام کشورها را با بریتانیا ممنوع اعلام کرد و بریتانیا نیز با منع تجارت کشورهای بیطرف با فرانسه و متحدانش درصدد تلافی برآمد. کشتیهایی که این ممنوعیت را، چه در مورد فرانسه و چه درخصوص بریتانیا، نادیده میگرفتند توقیف میشدند و بنابراین امریکا نیز با خطر توقیف کشتیهای تجاریاش از جانب هر دو کشور مواجه بود. جفرسون برای اعمال فشار به طرفین مخاصمه و برای احترام به حقوق کشورهای بیطرف و نشان دادن قدر و ارزش حفظ روابط تجاری با امریکا به جای شرکت در جنگ، قانون ناوبندان را پیش نهاد. در 1808 برای تشدید اثر این قانون، اصلاحیهای به آن تعلق گرفت و ممنوعیت تجارت در آبهای داخلی برداشته شد و در نتیجه، تجارت بینالمللی امریکا با کانادا توسعۀ بسیار یافت.
- ↑ Jefferson