قانون کلیسا
قانون کلیسا (canon law)
قوانین و مقررات کلیسا، به ویژه کلیسای ارتدوکس یونان[۱]، کلیسای کاتولیک رومی و کلیسای انگلیکان[۲]. منشأ آنها به اظهارات عیسی مسیح و حواریونش بازمیگردد. در ۱۹۸۳ پاپ ژان پل دوم[۳] با وضع قوانینی جدید، از تعداد جرمهای منجر به تکفیر کاست، علل فسخ ازدواج را افزایش داد، ازدواج با غیرکاتولیکها را مجاز دانست، و فعالیت صنفی و سیاسی کشیشان را ممنوع کرد. نخستین قوانین، که در کلیسای ارتدوکس شرقی تألیف شد، مجموعهای نسبتاً مختصر است، اما طی قرنها انبوهی از قوانین در کلیسای غرب انباشته شد. در ۱۹۱۸ چکیدۀ این قوانین با عنوان مجموعه قوانین حقوق رومی[۴] (مجموعۀ قوانین کلیسا) با نظارت پاپ بندیکتوس پانزدهم[۵] انتشار یافت که بسیاری از فرمانهای پاپها نیز ضمیمۀ آن است.