قدر مطلق (اخترشناسی)

قَدْرِ مطلق (اخترشناسی)(absolute magnitude)
در اخترشناسی، اندازۀ درخشش ذاتی هر جسم آسمانی در مقابلِ درخشش یا قدر ظاهریِ قابل مشاهدۀ آن از زمین. برای جسمی نظیر سیارک، که از خود درخششی ندارد، قدر مطلق همان قدر ظاهری جسم در حالتی است که هم از زمین و هم از خورشید به اندازۀ یک واحد اخترشناسی (واحدی نجومی برابر با ۱۴۹.۶ میلیون کیلومتر) فاصله داشته باشد و زاویۀ فازشان نیز صفر درجه باشد. قدر مطلق جسمی نظیر ستاره یا کهکشان، که از خود درخشش دارد، برابر است با قدر ظاهری آن در حالتی که به اندازۀ ۱۰ پارسک، یا ۳۲.۶۱۶ سال نوری، از زمین فاصله داشته باشد.

 

---