قراآت هفتگانه
قِراآت هفتگانه (کتاب)
(یا: قراآت السبعه) تألیف ابن مجاهد تمیمی بغدادی (۲۴۵ـ۳۲۴ق) در قراآت هفت تن از قاریان بزرگ و بنام. این قاریان عبارت‌اند از نافع، ابن کثیر، عاصم، حمزه بن حبیب، کسائی، ابوعمرو بن علاء و ابن عامر دمشقی. به گفته ابن مجاهد قرار بر آن بود که وی از هر شهر یک قاری برگزیند، ولی در مورد کوفه این اصل رعایت نشد و قرائت عاصم و کسائی را در کنار قرائت حمزه قرار داد. قبل از ابن مجاهد، در آثار دیگری در زمینۀ علم قرائت، حدود بیست قرائت ثبت شده بود.