قراضه طبیعیات
قُراضۀ طبیعیّات
کتابی به فارسی در حکمت طبیعی که تألیف آن را از ابوسعد محمد بن محمد غانمی دانسته اما به ابن سینا نیز نسبت داده‌اند. این اثر در قالب پرسش و پاسخ و در چهار فصل بدین شرح تألیف شده است: در مسائل حیوانی، در مسائل نباتی، در مسائل معدنی، در نوادر. مؤلف در ۵۰ فصل این کتاب به جزئیات و ریزه‌کاری‌های هر بخش نظر افکنده است (نام قراضه به معنای خرده و برادۀ فلز احتمالاً اشاره به همین امور جزئی است). قراضۀ طبیعیات در تهران و در جزو سلسله انتشارات انجمن آثار ملی ایران به‌چاپ رسیده است (۱۳۳۲ش).