قصد
قصد
اصطلاح فلسفی (به معنی آهنگ کاری کردن)؛ مرحلۀ قبل از اراده جهت حصول فعل. توضیح این‌که در حصول یک عمل، فاعل در آغاز تصور فایدۀ عمل را می‌کند، پس از تصدیق به فایدۀ آن، شوق راه گشودن به سوی آن می‌یابد و سپس در مرحله ذهنی قصد آن را می‌کند و با حصول قصد، ارادۀ بر انجام آن، قوای موجود را به کار می‌اندازد.