قصرشیرین، شهرستان
| قصرشیرین، شهرستان | |
|---|---|
| استان | کرمانشاه |
| بخش | مرکزی و سومار |
| جمعیت | ۲۴,۳۸۳ نفر(۱۳۸۵ش) |
| موقعیت | شرق و جنوب کشور عراق، جنوب غربی شهرستان سرپل‌ذهاب، غرب شهرستان گیلان‌غرب و شمال غربی و شمال استان ایلام (شهرستان ایلام) |
| نوع اقلیم | گرم و نیمه‌مرطوب |
| شهر ها و آبادی های مهم | قصرشیرین، سومار، خسروی، کورکهرک، آقابرار، و نفت‌شهر |
قَصرشیرین، شهرستان
غربی‌ترین شهرستان در استان کرمانشاه، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش سومار با مرکزیت اداری شهر قصرشیرین. از غرب و شمال به کشور عراق، از شمال شرقی به شهرستان سرپل‌ذهاب، از شرق به شهرستان گیلان‌غرب و از جنوب شرقی و جنوب به استان ایلام (شهرستان ایلام) محدود است. اراضی آن نیمه‌کوهستانی است با کوه‌هایی نه‌چندان بلند که روبه غرب از ارتفاعشان کاسته می‌شود و رودخانه‌های چندی، مانند الوند، چم امام‌حسن، تنگاب، کنه‌کبود، کنگاکوش، و گنگیر، که همگی از کوه‌های شرقی به‌سوی کشور عراق روان‌اند، آن را مشروب می‌کنند. اقلیم این شهرستان گرم و نیمه‌مرطوب و جمعیت آن بالغ بر ۲۴,۳۸۳ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از قصرشیرین، سومار، خسروی، کورکهرک، آقابرار، و نفت‌شهر. راه کرمانشاه و ایلام به قصرشیرین و عراق و راه‌های فرعی و روستایی دیگر، شبکۀ راه‌های ارتباطی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. این شهرستان در جنگ هشت‌سالۀ عراق علیه ایران، که در کنار مرز قرار داشت، آسیب فراوان دید و بسیاری از نواحی مسکونی آن، به‌ویژه شهر قصرشیرین، ویران و پس از جنگ بازسازی شد که این بازسازی همچنان ادمه دارد.