قصر (عروض)

قَصْر (عروض)
(در لغت به‌ معنای کوتاه‌کردن) اصطلاحی در عروض. از زحاف‌های عروضی، و آن افتادنِ ساکن سببی است که آخرین جزو رکن باشد و متحرک پیش از آن ساکن گردد؛ چنان‌که «ن» از «مفاعیلن» بیفتد و «مفاعیل» بماند، یا «ن» از فاعلاتن بیفتد و به‌جای «فاعلاتُ» باقی‌مانده، «فاعلان» بگذارند، یا «ن» از «مستفعلن» بیفتد و به‌جای «مستفعلُ» باقی‌مانده، «مفعولُ» بگذارند. رکن تحت زحاف قصر را مقصور نامند.