قصه سنجان
قصّۀ سِنجان
از بهمن کیقباد، مثنویای کوتاه به فارسی در بیان داستان مهاجرت گروهی از زردشتیان ایران به هندوستان. مؤلف این اثر را در ۱۰۰۸ق، بر وزن خسرو و شیرین نظامی، در حدود ۴۰۰ بیت گفته است. قصۀ سنجان یگانه سند تاریخی از مهاجرت پارسیان به هند است. این اثر بهکوشش هاشم رضی بهچاپ رسیده است (۱۳۵۰ش).