قطره اصفهانی، عبدالوهاب (سامان ۱۲۰۶ـ ۱۲۶۶ق)
قطرۀ اصفهانی، عبدالوهّاب (سامان ۱۲۰۶ـ ۱۲۶۶ق)
شاعر ایرانی. اصلش از چهارمحال است. نخست هفت سال در اصفهان به فراگیری حکمت الهی، طب، نجوم، منطق، ریاضی، و تاریخ پرداخت. سپس به تهران رفت و به دربار فتحعلی‌شاه قاجار پیوست. در اشعارش، شاه قاجار و پسرش، محمود میرزا، را ستوده است. از آثارش: شمس‌التواریخ؛ فتح‌نامه در فتوحات مختار بن ابوعبیدۀ ثقفی در حدود ۱۰هزار بیت؛ غزوات و فتوحات پیغمبر اکرم (ص) و حضرت امیرالمؤمنین (ع) در حدود ۲۰هزار بیت؛ دیوان قصاید و غزلیات در حدود ۲۰هزار بیت.