قمی، محمدطاهر بن محمد ( ـ قم ۱۰۹۸ق)
قمی، محمّدطاهِر بن محمد ( ـ قم ۱۰۹۸ق)
فقیه اخباری و متکلم. در شیراز به دنیا آمد. پس از فراگیری علوم مقدماتی در زادگاهش به نجف رفت و از محضر نام‌‌آوران امامیه بهره برد، سپس به قم مهاجرت کرد و روزگار را با منصب شیخ‌الاسلامی و عنوان امام جمعه تا پایان عمر سپری کرد. با تصوف و خردورزی رایج در عصر صفوی مخالفت کرد و در همین راستا بر فیض کاشانی و محمدتقی مجلسی تاخت و قائلان به حرمت نماز جمعه در عصر غیبت را تکفیر کرد. از آثارش: تحفةالاخیار؛ ملاذالاخیار که در ردّ فلسفه و تصوف‌اند؛ الاربعون حدیثاً در امامت حضرت علی (ع)؛ الفوائد‌الدینیة؛ حکمةالعارفین.