قنطار
قِنطار
(صورت مفرد واژۀ عربی قناطیر به‌معنی مال و اموال فراوان) مقیاسی قدیمی برای وزن، برابر با ۱۰۰ رطل. این عبارت دست‌کم از دورۀ هخامنشیان در حکم مقیاس وزن در ایران رواج داشته است. اعراب نیز با آن آشنایی کامل داشتند و از راه زبان عربی به‌صورت Quintal (کنتال) وارد زبان فرانسوی شده است. هرودوت میزان خراج (مالیات) شهرستان‌ها به مرکز شاهنشاهی داریوش را ۹۸۸۰ قنطار اوبوئی ذکر کرده که منظور از قنطار مقدار زیادی سکۀ طلا بوده است. از آن‌جا که رطل خود انواع گوناگونی داشته، وزن قنطار در نواحی مختلف، متفاوت بوده است؛ مثلاً برحسب رطل استانبولی ۲۵۶ کیلوگرم، برحسب رطل بغدادی ۳۲.۴ کیلوگرم، برحسب رطل کویتی ۴۴.۵۲ کیلوگرم، برحسب رطل مدنی ۴۸.۶کیلوگرم، و برحسب رطل ملکی ۶۴.۸ کیلوگرم. کلمۀ قنطار سه بار در قرآن (دو بار در سورۀ آل عمران و یک بار در سورۀ نساء) آمده است.