قینیان
قِینیان (Kenites)
(در عبری به معنی «آهنگران») در عهد عتیق[۱]، طایفه‌ای از آهنگران دوره‌گرد از بستگان بنی‌اسرائیل[۲] و مَدْیَنیان[۳] در قرون ۹ـ۱۳پ‌م. با آن‌ها به فلسطین رفتند و در جنوب آن سرزمین، تا زمان داود[۴]، سکونت داشتند. پدر زن موسی[۵]، یثرون، از این طایفه بود. در عهد عتیق فراوان از آن‌ها سخن رفته است.