لارستان

لارستان
استان	فارس
شهرستان	جنوب شهرستان‌های قیروکارزین و جهرم و زرین‌دشت و داراب، جنوب غربی و غرب استان هرمزگان (شهرستان حاجی‌آباد)، شمال شهرستان‌های بندرعباس و بستک (استان هرمزگان) و لامرد و مهر، و شرق شهرستان جم (استان بوشهر) و شهرستان فراشبند
بخش	مرکزی، گراش، اوز، بناروئیه، جویم، خنج، و بیرم
جمعیت	۲۲۹,۲۴۸ نفر(۱۳۸۵ش)
نوع اقلیم	گرم و خشک
شهر ها و آبادی ها	گِراش، اِوَز، بناروئیه، جویم، فیشور، خنج، کوره، بِیرم، چاه‌وَرد، عِمادده، لطیفی، دِهکویه، بُلغان، و سیف‌آباد

لارِستان

شهرستان وسیعی در جنوب استان فارس، مشتمل بر بخش‌های مرکزی، بناروئیه، بیرم و صحرای باغ با مرکزیت اداری شهر لار. از شمال به شهرستان‌های قیروکارزین و جهرم و زرین‌دشت و داراب، از شمال شرقی و شرق به استان هرمزگان (شهرستان حاجی‌آباد)، از جنوب به شهرستان‌های بندرعباس و بستک (استان هرمزگان) و لامرد و مهر، و از غرب به شهرستان جم (استان بوشهر) و شهرستان فراشبند محدود است. این شهرستان، که از نظر وسعت پهناورترین شهرستان استان فارس است، متشکل از کوه‌ها و دشت‌های متعددی است که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از درز و سایبان، علی‌آباد، لار، صحرای باغ، بیرم، و خنج. از مهم‌ترین ارتفاعات آن کوه‌های بادینی (۲,۲۲۵ متر)، آب بادکهنه، گاوبست، مُلْک تیر، و سیاه است. رودخانه‌های شور و بیرم و خشک‌رودهای متعدد، زهاب‌های این شهرستان خشک و کم‌باران را تشکیل می‌دهند. اقلیم آن گرم و خشک و جمعیت آن ۲۲۹,۲۴۸ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از گِراش، اِوَز، بناروئیه، جویم، فیشور، خنج، کوره، بِیرم، چاه‌وَرد، عِمادده، لطیفی، دِهکویه، بُلغان، و سیف‌آباد. راه شیراز به بندرعباس (از طریق فیروزآباد) و لار به بندرلنگه و مجموعۀ وسیعی از راه‌های فرعی و روستایی شبکۀ راه‌های زمینی آن را تشکیل می‌دهند. زمستان‌های ملایم و تابستان‌های گرم و خشک از ویژگی‌های اقلیمی این شهرستان است. لارستان از نواحی بسیار قدیم ایران است. از روزگار باستان توجه بسیاری به آن شده است، به‌ویژه در عصر هخامنشیان و ساسانیان که خود از سرزمین پارس بوده‌اند و جهانگردان و مورخان اسلامی نیز از آن یاد کرده‌اند.