لارنس، ارنست (۱۹۰۱ـ۱۹۵۸)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لارِنْس، اِرنِست (۱۹۰۱ـ۱۹۵۸)(Lawrence, Ernest)

لارِنْس، اِرنِست
ارنست لارنس
Ernest Lawrence
زادروز داکوتای جنوبی ۱۹۰۱م
درگذشت ۱۹۵۸م
ملیت امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل تحصیل در دانشگاه های مینه سوتا، شیکاگو و ییل
شغل و تخصص اصلی فیزیک دان
گروه مقاله فیزیک و مکانیک
جوایز و افتخارات  جایزه نوبل فیزیک (۱۹۳۹)

فیزیک‌دان امریکایی. برندۀ جایزۀ نوبل فیزیک در ۱۹۳۹، به‌خاطر اختراع شتاب‌دهندۀ سیکلوترون ذرات[۱] است. با ظهور این دستگاه، تولید مصنوعی پرتوایزوتوپ[۲]ها، مطالعۀ برهم‌کنش‌های ذرات بنیادی[۳]، و ساخت عناصر جدید فرا اورانیوم امکان‌پذیر شد. در جنگ جهانی دوم، لارنس سرگرم جداسازی اورانیوم ۲۳۵ و پلوتونیوم برای ساخت بمب اتمی بود، و آزمایشگاه‌های علمی لوس ‌آلاموس[۴] را که بسیاری از کارهای این طرح در آن‌جا انجام می‌شد، سازمان‌دهی کرد. بعد از جنگ‌، با اعتقاد به لزوم سلاح‌های هسته‌ای، به‌کار خود ادامه داد و از تسریع تولید بُمب دفاع کرد. لارنس در داکوتای جنوبی به‌دنیا آمد و در همان‌جا و در دانشگاه‌های مینه‌سوتا، شیکاگو، و ییل تحصیل کرد. از ۱۹۳۰ در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی استاد فیزیک بود. از ۱۹۳۶ مدیریت آزمایشگاه تابش[۵] در دانشگاه کالیفرنیا را برعهده گرفت، و آن‌جا را به مرکز پژوهشی اصلی فیزیک هسته‌ای تبدیل کرد. یکی از نتایج حاصل از کاربرد ذرات شتاب‌دار در تبدیل هسته‌ای، فروپاشی هستۀ لیتیوم و تولید هسته‌های هلیوم بود.

 


  1. cyclotron particle accelerator
  2. radioisotope
  3. elementary particles
  4. Los Alamos
  5. Radiation Laboratory