لاسکرـ شولر، الزه (۱۸۶۹ـ۱۹۴۵)
لاسْکِرـ شولِر، اِلزِه (۱۸۶۹ـ۱۹۴۵)(Lasker-Schuler, Else)
شاعر و نویسندۀ یهودی آلمانی. به دلیل سبک خاص شعری خود و همچنین زندگی لاقیدانه‌اش مشهور است. پدرش بانکدار بود و مادرش تاثیری عظیم بر او گذاشت و شخصیت اصلی بسیاری از اشعارش را تشکیل می‌دهد. لاسکر در چهارسالگی خواندن و نوشت را فرا گرفت و در سیزده سالگی برادر خود را از دست داد. بعد از ازدواج به برلین مهاجرت کرد اما از همسرش جدا شد و با هنرمندی اکسپرسیونست ازدواج کرد. این سرآغاز رابطه‌ی او با بسیاری از روشنفکران پیشرو اکسپرسیونیست بود. بعداز دومین جدایی در فقر مطلق زندگی می‌کرد تا این‌که آشنایی با فردی جدید زندگی‌اش را متحول کرد. مرگ فرزندش او را دچار افسردگی شدید کرد. در نهایت به دلیل آزار یهودیان در آلمان مجبور به ترک این کشور شد. تخیل زنده و زبان پرشور او در دنیای رؤیا و تخیل شب‌های تینو اهل بغداد[۱] (۱۹۰۷) و شعرهای معجزۀ من[۲] (۱۹۱۱) شکل گرفت. لاسکرـ شولر قادر بود تجربه‌های خود را به یاری بیان شاعرانه، و منحصراً شخصی، منتقل کند؛ بهترین نمونۀ آن مجموعه شعرهای پیانوی آبی من[۳] (۱۹۴۳) بود که آن را در اورشلیم نوشت. تأثیر یهودیت در سروده‌های عبری‌ها[۴] (۱۹۱۳)، مهم‌ترین مجموعه شعرش، به‌خوبی آشکار است.