لاشایی، کوروش (لنگرود ۱۳۱۵ش ـ ۱۳۸۱)
لاشایی، کوروش (لنگرود ۱۳۱۵ش ـ ۱۳۸۱)
کوروش لاشایی | |
---|---|
زادروز |
لنگرود ۱۳۱۵ش |
درگذشت | ۱۳۸۱ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در رشته پزشکی |
شغل و تخصص اصلی | مبارز سیاسی |
گروه مقاله | انقلاب ها و انقلابیون، تاریخ ایران |
از رهبران سازمان انقلابی حزب تودۀ ایران و رئیس لژیون خدمتگزاران بشر. مدارج اولیۀ تحصیل را در ایران گذراند و وقایع پس از جنگ جهانی دوم تا ۱۳۳۴ بر او تأثیری اساسی نهاد. در ابتدا به خداپرستان سوسیالیست و عقاید محمد نخشب گرایش داشت، امّا در ۱۳۳۴ برای ادامۀ تحصیل به خارج رفت و در رشتۀ پزشکی مشغول شد. در اواخر دهۀ ۱۳۳۰ به مارکسیسم علاقهمند و جذب حزب توده شد. پس از مدتی همراه با گروهی از جوانان دانشجوی مقیم اروپا به مخالفت با حزب توده برخاست و جریان جدیدی بهنام سازمان انقلابی حزب توده را بنیاد نهاد. این گروه که پایگاه زیادی در کنفدراسیون یافت، به مائوئیسم و مدلهای انقلابی کوبا، چین، و آلبانی تمایل نشان میداد. لاشایی، همراه با مهدی خانبابا تهرانی، پرویز نیکخواه، و محسن رضوانی برجستهترین اعضای گروه بودند. در فاصلۀ ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ که در کردستان شورشی به رهبری شریفزاده، ملا آواره، و معینی برپا شد، سازمان انقلابی لاشایی را به کردستان اعزام کرد. امّا شورش شکست خورد و لاشایی به اروپا بازگشت. در اوایل دهۀ ۱۳۵۰، مجدداً به ایران بازگشت تا به سازماندهی مقاومت در ایران بپردازد، امّا شناسایی و دستگیر شد و در آذر ۱۳۵۱ با حضور در جمع خبرنگاران و صفحۀ تلویزیون، سازمان انقلابی و مارکسیسم را محکوم کرد و مدعی شد که هرگونه مقاومتی در برابر رژیم شاه بیفایده است. لاشایی معتقد بود که ایدهها و تحلیلهای گروهش بیهوده است و زمینۀ مناسبی در ایران ندارد و نهایتاً همۀ آنها باید بازگردند و با رژیم همکاری کنند. علاوه بر نگارش مقالاتی در حمایت از سیاستهای رژیم پهلوی اطلاعات ارزشمندی دربارۀ تشکیلات و فعالیتهای گروههای چپ در اختیار ساواک قرار داد. لاشایی مدتی بعد مورد عفو شاه قرار گرفت و از زندان آزاد و رئیس نهادی فرهنگیـ اجتماعی بهنام لژیون خدمتگزاران بشر شد. با پیروزی انقلاب اسلامی، مدتی متواری و مخفی بود و سرانجام از ایران گریخت و به امریکا رفت و در همانجا درگذشت.