لامتری، ژولین اوفره دو (۱۷۰۹ـ۱۷۵۱)
لامِتْری، ژولیَن اوفرِه دو (۱۷۰۹ـ۱۷۵۱)(La Mettrie, Julien Offray de)
فیلسوف و پزشک فرانسوی. تعبیری کاملاً مادی و الحادی از جهان و انسان عرضه کرد. چون کلیسا عقایدش در اصالت ماده و اصالت لذت را محکوم کرد ناچار به مهاجرت شد؛ نخست به هلند و سپس به دربار پروس[۱] رفت که مأمنش تا پایان عمر بود. لامتری طبیبی بود که در برخی آثارش نتیجه گرفت همۀ پدیده‌های روانی ریشۀ جسمانی دارند و در آثار بحث‌انگیز دیگری به‌کلی منکر حضور عنصری الهی در وجود انسان شد. ازجمله آثار مهم اوست: تاریخ طبیعی روح[۲] (۱۷۴۵)؛ انسان ـ ماشین[۳] (۱۷۴۷)؛ انسان ـ گیاه (۱۷۴۸)؛ گفتاری دربارۀ خوشبختی (۱۷۴۸)؛ فلسفۀ اپیکور (۱۷۵۰)؛ فن لذت‌بردن (۱۷۵۱).