لانگ آیلند

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
لانگ آیلند
کشور امریکا
نام فارسی لانْگ‌آیْلَنْد
نام لاتین Long Island
جمعیت 8,063,232 نفر (2020)
موقعیت شرق ایالت منهتن و جنوب ایالت کونکتیکت
ارتفاع از سطح دریا 122.2 متر (بلندترین نقطه)
تولیدات و صنایع مهم کشاورزی
مساحت 3,564 کیلومتر مربع

لانْگ‌آیْلَنْد (Long Island)

جزیره‌ای در شرق ایالت منهتن[۱] و جنوب ایالت کونکتیکت[۲] امریکا، با 3,564 کیلومتر مربع مساحت و 8,063,232 نفر جمعیت (2020). بلندترین نقطه آن در ارتفاع 122.2 متری از سطح دریا واقع شده است. تنگۀ لانگ‌آیلند[۳] و ایست ریور[۴] آن را از سرزمین اصلی[۵] امریکا جدا کرده‌اند. بیشتر مناطق آن مسکونی است و در شرق آن کشاورزی رواج دارد. هنری هودسن[۶] در ۱۶۰۹ این جزیره را کشف کرد و از دهۀ ۱۶۴۰ مهاجران هندی در نیوآمستردام[۷] در غرب و مهاجران انگلیسی از نیوانگلند[۸] از شرق این جزیره ساکن شدند. نبرد لانگ‌آیلند[۹] در ۱۷۷۶ در این‌جا اتفاق افتاد.

 


  1. Manhattan State
  2. Connecticut State
  3. Long Island Sound
  4. East River
  5. Mainland
  6. Henry Hudson
  7. New Amsterdam
  8. New England
  9. Long Island Battle