لاهیجان، شهر
| لاهیجان، شهر | |
|---|---|
| استان | گیلان |
| شهرستان | لاهیجان |
| جمعیت | ۷۲,۹۵۰ نفر(۱۳۸۵ش) |
| موقعیت | ۲۱۰کیلومتری شمال غربی تهران و ۳۶کیلومتری شرق جنوبی رشت، سر راه رشت به لنگرود، در دامنۀ شمالی کوه‌های البرز |
| نوع اقلیم | معتدل مایل به گرم و مرطوب |
| ارتفاع از سطح دریا | ۲ متر |
| برخی بناهای مهم | بقعۀ چهار پادشاه، بقعۀ سید احمد بن امام موسی‌الکاظم، مسجد اکبریه، مسجد جامع، و آرامگاه کاشف‌السلطنه |
لاهیجان، شهر
در استان گیلان و مرکز اداری شهرستان لاهیجان. با ارتفاعی حدود دو متر، در ۲۱۰کیلومتری شمال غربی تهران و ۳۶کیلومتری شرق جنوبی رشت، سر راه رشت به لنگرود، در دامنۀ شمالی کوه‌های البرز قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل مایل به گرم و مرطوب و جمعیت آن ۷۲,۹۵۰ نفر است (۱۳۸۵). بنای شهر قدیمی لاهیجان را به لاهیج بن سام بن نوح نسبت می‌دهند. مرکز بازرگانی ابریشم بوده و صنعت ابریشم‌بافی و قلاب‌دوزی در آن رواج داشته است. مدت‌ها مرکز اداری بیه‌پیش و گیلان بود و به دارالاماره و دارالامان موسوم بود و چندی نیز لاهیجان‌المبارک خوانده می‌شد. در ۷۰۶ق، به‌تصرّف الجایتو درآمد و مدت‌ها پایتخت امرای خاندان کارکیا بود. شاه‌عباس اول صفوی دست خاندان کارکیا را از لاهیجان کوتاه و شهر مزبور را به حاکم‌نشین بیه‌پیش تبدیل کرد. شهر لاهیجان از زمین‌لرزه‌ها، تاراج‌ها و قتل و غارت‌ها و آتش‌سوزی‌ها، به‌سختی، آسیب دیده است. زمین‌لرزه‌های ۸۸۹ق و ۱۰۸۷ق شهر را ویران کرد. لشکریان امیرحسام‌الدین فومنی در ۹۶۰ق شهر را تاراج کردند. در سال‌های ۹۰۸ق و ۹۱۲ق نیز این شهر غارت و تاراج شد. آتش‌سوزی اوایل دورۀ صفوی و آتش‌سوزی ۱۰۵۷ق نیز از مشکلات شهر لاهیجان بوده است. بناهای تاریخی و دیدنی شهر لاهیجان عبارت‌اند از بقعۀ چهار پادشاه، بقعۀ سید احمد بن امام موسی‌الکاظم، مسجد اکبریه، مسجد جامع، و آرامگاه کاشف‌السلطنه که کشت چای را در این سرزمین ترویج کرد.