لایق جونپوری، میرمحمدمراد (قرن ۱۲ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لایِق جونْپوری، میرمحمدمراد (قرن ۱۲ق)

شاعر فارسی گوی شبه‌قاره. در جوانی برای دیدار صائب تبریزی پیاده از هند به اصفهان رفت. پس از بازگشت به هند، چندی به وقایع‌نگاری لاهور پرداخت. با میر عبدالجلیل گرامی دوستی داشت و به خواهش وی خمسه‌ای، از‌جمله یک مثنوی در پاسخ مخز‌ن‌الاسرار نظامی، سرود. همچنین از دوستان بسیار نزدیک میر عیسی بدخشی، مخاطب به همت‌خان، از امیران اورنگ‌زیب گورکانی، بود. از آثارش: دستور همت که تحریری منظوم از داستان کامروپ و کاملتاست؛ مثنوی بزمی رانی گیتکی و سندر؛ مثنوی عرفانی شمع انجمن به تقلید از مثنوی مولوی؛ مثنوی هیرورانجها.