لدرمن، لیون (۱۹۲۱)
لِدِرْمَن، لِئون (۱۹۲۱)(Lederman, Leon)
| لیون لدرمن Leon Lederman | |
|---|---|
| زادروز |
نیویورک ۱۹۲۱م |
| ملیت | امریکایی آلمانی تبار |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکتری از دانشگاه کلمبیای نیویورک |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک دان |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل فیزیک (۱۹۸۸) |
فیزیک‌دان آلمانی‌تبار امریکایی. با ملوین شوارتس[۱] و جک اشتاینبرگر[۲]، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۸۸ دست‌یافت. این جایزه به‌‌سبب مطالعۀ ذرات بنیادی[۳] با استفاده از نوترینوها[۴]، و کشف نوترینوی موئونی[۵] به ایشان اعطا شد. در ۱۹۶۱، لدرمن، اشتاینبرگر، و شوارتس با استفاده از آشکارساز عظیمی با ده تُن وزن، برای نخستین‌بار در جهان، باریکه‌ای از نوترینوها را، که شامل تعداد کمی نوترینو بود، شناسایی کردند. به‌کمک این باریکه، آن‌ها نوترینوی موئونی را کشف کردند که نوترینویی از نوع جدید بود. همچنین نیروی هسته‌ای ضعیف[۶] و ساختار کوارکی[۷] ماده را بررسی کردند. لدرمن در نیویورک زاده شد، و در دانشگاه کلمبیای نیویورک درس خواند. در ۱۹۵۱، از این دانشگاه دکترا گرفت و ۲۸ سال در آن‌جا ماند. در ۱۹۵۸، به مقام استادی رسید. از ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۹، مدیریت آزمایشگاه ملی شتاب‌دهندۀ فرمی[۸] را در نزدیکی شیکاگو برعهده گرفت و اکنون مدیر بازنشستۀ مرکز ملی شتاب‌دهندۀ فرمی[۹] است. در ۱۹۹۹، یکی از بیست نمایندۀ برگزیدۀ ایالات متحد امریکا در کنفرانس جهانی علوم بود. این کنفرانس را یونسکو و شورای بین‌المللی علوم برگزار کرد.