لقمان، سوره
لقمان، سوره
سورۀ شمارۀ ۳۱ به‌ترتیب مصحف و ۵۷ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکی قرآن در ۳۴ آیه و ۵۵۰ کلمه. در آیات ۱۲ تا ۱۹ آن نام، داستان، حکمت‌ها، مواعظ و نصایح لقمان به فرزندش آمده است. از نظر حجم، از سوره‌های «مثانی» قرآن و مقداری کمتر از یک حزب (یک‌چهارم جزء) قرآن است. هفدهمین سوره از سوره‌های ۲۹گانه‌ای است که با حروف مقطّعه «الم» آغاز می‌شود. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از وصف حال متقیان، احوال و خصوصیات قیامت و این‌که در قیامت حتی پدر و پسر هم نمی‌توانند به داد یکدیگر برسند و هیچ‌کس از زمان حلول قیامت و نزول باران و بار زهدان‌ها و دستاورد فردایش خبر ندارد و کسی نمی‌داند که در کجا خواهد مرد.