لمعات
لَمَعات
کتابی مختصر به فارسی، تألیف فخرالدین عراقی. این رساله را پس از آموختن فصوصالحکم در محضر قونوی، در ۲۸ «لمعه»، در خلاصهای از معارف عرفانی، بهویژه معارفِ نحلۀ ابن عربی، تألیف کرد. نثر آن، از شیواترین نثرهای فارسی و مفاهیم رمزی آن، از عالیترین نگاشتههای صوفیانۀ فارسی است. شرحهای متعددی بر آن نوشتهاند که ضوءاللمعات، اثر ابن ترکه و اشعةاللمعات اثر جامی، در شمار مهمترین آنهاست. این رساله بارها در ایران و خارج از آن چاپ، و شماری از شروح و حواشی آن نیز منتشر شده است. چاپی از آن به تصحیح سعید نفیسی، به ضمیمۀ کلیات عراقی، منتشر شده است (تهران، ۱۳۳۵ش).