لنینگراد، محاصره
لِنینگِراد، محاصره (Siege of Leningrad)
در جنگ جهانی دوم، محاصرۀ شهر لنینگراد شوروی[۱] (سنپترزبورگ کنونی در روسیه) بهدست آلمانیها از اول سپتامبر ۱۹۴۱ تا ۲۷ ژانویۀ ۱۹۴۴. گمان میرود که حدود ۱میلیون نفر از ساکنان شهر، براثر بیماری، گرسنگی، یا عملیات نظامی دشمن طی این محاصرۀ ۹۰۰روزه کشته شدند. لنینگراد بهسبب ایستادگی در برابر محاصرۀ دشمن «قهرمان شهر[۲]» لقب گرفت. ارتش آلمان در همان مراحل نخستین یورش به شوروی، معروف به عملیات بارباروسا[۳]، به لنینگراد رسید و آمادۀ تسخیر آن شد، اما هیتلر[۴] به قصد اشغال بدون خونریزی لنینگراد دستور محاصرۀ شهر را داد. طی یک هفته، همۀ راههای زمینی شهر قطع شد و آلمانیها شهر را بمباران هوایی و زمینی کردند. پیش از پایان سال، تلفات ناشی از گرسنگی به ۳۰۰ نفر در روز رسید، اما با یخبستن دریاچۀ لادوگا[۵] و ایجاد راهی بر روی یخ برای عبور کامیونهای حامل مواد غذایی، این وضعیت بهبود یافت. در زمان محاصره، مردم شهر بهکار در کارخانههای مهماتسازی حفر سنگرهای دفاعی، و خدمت در خطوط جبهه میپرداختند.