لوبلان، فرآیند
لوبْلان، فرآیند (Leblanc process)
(یا: روش لوبلان) روشی قدیمی برای تولید کربنات سدیم. مواد خام مورد استفاده در این روش عبارت‌اند از کلرید سدیم، اسید سولفوریک، کُک، و سنگ آهک (کربنات کلسیم). این فرآیند شامل دو مرحله است. در مرحلۀ نخست، کلرید سدیم را با اسید سولفوریک حرارت می‌دهند تا سولفات سدیم تولید شود. سپس، سولفات سدیم حاصل را با کُک و سنگ آهک حرارت می‌دهند و طی این فرآیند، کربنات سدیم حاصل می‌شود. سولفید کلسیم محصول جانبی واکنش است. کربنات سدیم حاصل به‌روش بلورینه‌سازی استخراج می‌شود. این فرآیند را نیکلا لوبلان (۱۷۴۲ـ۱۸۰۶)، شیمی‌دان فرانسوی، برای نخستین‌بار در ۱۷۸۳ ابداع کرد و نخستین روشی بود که طی آن کربنات سدیم به‌روش مصنوعی به‌دست می‌آمد. روش‌های پیش از آن مبتنی بر استفاده از خاکستر چوب و دیگر منابع گیاهی بود. در پایان قرن ۱۹، این روش با روش سولوِی جایگزین شد و از اعتبار افتاد.