لک لک
لَکلَک (stork)
هر یک از هفده گونۀ خانوادۀ لکلکها[۱]. این خانواده شامل پرندههایی داخل آبرو، با پاها و گردنهایی بلند، بالهایی قوی و طویل، و منقارهایی مخروطی است که از منقارشان برای نیزهزدن به شکار استفاده میکنند. طول برخی از گونهها به ۱.۵ متر میرسد.
گونهها. گونهها شامل لکلک سفید اوراسیایی[۲] Ciconia ciconia است که آشیانهاش را روی سقفها میسازد. این لکلک در فرهنگ غرب نماد خوشبختی و باروری است. لکلک از خزندگان، پستانداران کوچک، و حشرات تغذیه میکند. پرهایش سفید مایل به خاکستری است، شاهپرها و پرهای بلند روی پوشش بالهایش سیاه، و منقار و پاهایش قرمز است. این پرنده در زمستان به افریقا مهاجرت میکند. بلندی لکلک امریکایی Jabiru mycteria ۱.۵ متر است. پرهایش سفید، و سرش سیاه و قرمز است. سطح بالایی بدن لکلک سیاه[۳] Ciconia nigra سیاه، و سطح پایینی بدنش سفید است. این پرنده بهفراوانی در اروپای جنوبی و مرکزی، آسیا، و بخشهایی از افریقا یافت میشود. لکلک هندی[۴]، ایبیس[۵]، حواصیل[۶]، و منقار قاشقی[۷] از وابستگان این پرندهاند. در ایران، از جنس Ciconia سه گونه شناسایی شده است: لکلک سفید، لکلک سیاه، و لکلک گردن سفید Ciconia episcopus. این پرندگان اندام صوتی ندارند و گاهی صدای تقتق حاصل از به هم خوردن منقارشان بهگوش میرسد.