لیتوانیایی، ادبیات

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لیتوانیایی، ادبیات (Lithuanian literature)

تاریخ آثار بومی به قرن ۱۶ برمی‌گردد، اما سنت ادبی غیرمذهبی در قرن ۱۸ و با شعر طبیعت کریستیوناس دونلایتیس[۱] (۱۷۱۴ـ۱۷۸۰) و مجموعۀ ترانه‌های عامیانه[۲] آغاز می‌شود. شعر و داستان‌های کوتاه میهن‌پرستانه با ملی‌گرایی رمانتیک و سرکوب قرن ۱۹ مخاطبان بیشتری یافت. نشریۀ توقیف‌شدۀ سپیده‌دم[۳] (۱۸۸۳ـ۱۸۸۶) نام خود را به نسلی از نویسندگان میهن‌پرست، ازجمله یوناس ماچولیس (مایرونیس)[۴] (۱۸۶۲ـ۱۹۳۲)، شاعر تغزلی و نمایش‌نامه‌نویس، داد. هنگامی که شوروی این کشور را اشغال کرد، بسیاری از نویسندگان تبعید شدند، اما رمان‌نویس و نمایش‌نامه‌نویسی چون وینچاس کِروِه[۵] (۱۸۸۲ـ۱۹۵۴) و شاعری چون وینچاس میکولایتیس‌ـ‌پوتیناس[۶] (۱۸۹۳ـ۱۹۶۷) به‌منزلۀ نویسندگان بزرگ ملی ظاهر شدند.

 


  1. Kristijonas Donelaitis
  2. folk-song
  3. Ausra/Dawn
  4. (Jonas Maciulis (Maironis
  5. Vincas Kreve
  6. Vincas Mykolaitis-Putinas