لیتیوم
لیتیوم (lithium)
عنصری فلزی، رسانا، نرم، بهرنگ سفید نقرهای، با نماد Li، عدد اتمی ۳، و جرم اتمی نسبی ۶.۹۴۱، از فلزات قلیایی. این عنصر بهعلت چگالی بسیار کمش روی آب شناور میماند. جرم حجمی آن ۰.۵۷ است. از سبکترین فلزات است و برای سختکردن آلیاژها و ساخت باتری بهکار میرود. در پزشکی، ترکیبات آن را برای درمان بیماری افسردگی ـ شیدایی[۱] تجویز میکنند. لیتیوم را یوهان اِی آرفوِدسون[۲] کشف کرد و استادش یونس برزلیوس[۳]، شیمیدان سوئدی، در ۱۸۱۸ آن را نامگذاری کرد. این عنصر در اغلب سنگهای آذرین و آبهای معدنی یافت میشود. در مارس ۲۰۰۱، بررسیهای علمی نشان داد که مصرف درازمدت نمکهای لیتیوم برای درمان بیماری افسردگیشیدایی، باعث بیماریهای کلیوی میشود. سایر عوارض جانبی احتمالی لیتیوم عبارتاند از لرزش[۴]، خوابآلودگی[۵]، و اسهال. برای ظاهرشدن آثار سودمند لیتیوم لازم است مدتی طولانی مصرف شود.