لیثی، علی (بولاق ۱۸۲۰ـ قاهره ۱۸۹۶)

لَیْثی، علی (بولاق ۱۸۲۰ـ قاهره ۱۸۹۶)

شاعر درباری مصری. در دانشگاه الازهر درس خواند. به لیبی رفت و مرید سنوسی صوفی شد. خدیو سعید او را، به جرم اختربینی، به اسوان تبعید کرد؛ اما بعدها شاعر دربار و ندیم خدیو اسماعیل و خدیو توفیق شد. در شورش عُرابی، به‌سبب جانبداری از او، به مِلک خود تبعید گردید و گرچه بار دیگر به دربار راه یافت، لیکن محبوبیت پیشین را به‌دست نیاورد. در شیوۀ قدمایی شاعری برجسته بود و با لعنت‌کردن هر ناشری که دیوانش را چاپ کند، توانست حقوق انتشار شعرش را برای خود حفظ کند.