لیل، شهر
| لیل، شهر | |
|---|---|
| کشور | فرانسه |
| نام فارسی | لیل |
| نام لاتین | Lille |
| جمعیت | 178,300 نفر |
| موقعیت | کنار رود دول |
| استان یا ایالت | نور |
لیل، شهر (Lille)
(به زبان فلاندری: ریسل[۱]، به لاتین: اینسولا[۲] به‌معنای جزیره) شهر صنعتی و مرکز اداری استان نور[۳] در نور ـ پا ـ دو ـ کاله[۴]، در فرانسه، کنار رود دول[۵]، با ۱۷۸,۳۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۰)؛ جمعیت حومۀ آن ۹۳۶هزار نفر است. نخستین شبکۀ قطار زیر‌زمینیِ کاملاً خودکار در ۱۹۸۲ در این شهر راه‌اندازی شد. قطار یوروستار[۶]، در ایستگاه اورولیل[۷] این شهر توقف می‌کند. صنایع آن شامل نساجی، مواد شیمیایی، و علوم مهندسی است. کلیساهای لیل شامل کلیسای گوتیک[۸] سن موریس[۹] و کلیسای قرن ۱۶ سن‌‌کاترین[۱۰] است. صراف‌خانۀ قدیمی قرن ۱۷ آن به‌‌شیوۀ معماری فلاندری ساخته شده است. کاخ هنرهای زیبای لیل، که به‌‌تازگی نوسازی شده، دارای بهترین مجموعه‌های نقاشی، پیکرتراشی، و هنرهای تزئینی در بیرون از پاریس است. قلعۀ بزرگ قرن ۱۷ و انستیتو پاستور[۱۱] در این شهر قرار دارد. تندیسی برنزی از ناپلئون، که از ذوب‌کردن توپ‌های به غنیمت گرفته شده در نبرد اوسترلیتز[۱۲] ساخته شده، در این شهر برپاست؛ ناپلئون در ۱۸۰۵ در اوسترلیتز بر ارتش‌های پروس و روسیه غلبه کرد. لیل اسقف‌نشین است و چندین دانشگاه معتبر دارد. لیل مرکز بخش مهم صنعتی و تجاری است. چهارراه مهم جاده‌ای و راه‌آهن نیز به‌شمار می‌رود و هر سال در ماه آوریل، نمایشگاه بین‌المللی تجاری در آن برپا می‌شود. لیل دهکده‌ای کوچک در یک جزیره بود. در قرن ۱۱م دارای برج و بارو شد و در قرون وسطا مرکز فلاندر[۱۳] بود. لوئی چهاردهم در ۱۶۶۷ و طی جنگ انتقال[۱۴] لیل را تصرف و به شهری فرانسوی تبدیل کرد. فرانسه در سپتامبر ۱۹۱۴ لیل را شهر آزاد اعلام کرد تا از صنایع آن در آغاز جنگ جهانی اول محافظت کند؛ به‌همین علت، شهر در طول جنگ بمباران نشد. اما با آغاز عقب‌نشینی آلمانی‌ها در اکتبر ۱۹۱۸، آنان خسارت سنگینی به زیرساختار و ترابری شهر وارد کردند. این شهر در جنگ جهانی دوم نیز آسیب دید.