لیلا صادقی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لیلا صادقی
زادروز تهران ۲۸ فروردین ۱۳۵۶ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دکترای زبان‌­شناسی- دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی داستان‌نویس و شاعر
شغل و تخصص های دیگر منتقد ادبی
آثار گریز از مرکز (شعر-داستان؛ مروارید، ۱۳۹۲)؛ نشانه­‌شناسی و نقد ادبیات داستانی معاصر: بررسی و نقد آثار ابراهیم گلستان و جلال آل احمد (به کوشش لیلا صادقی- سخن، ۱۳۹۲)؛ کارکرد گفتمانی سکوت در داستان کوتاه ایرانی معاصر (تألیف در حوزه­‌ی زبان‌شناسی ادبی- نقش جهان، ۱۳۹۲)
گروه مقاله ادبیات فارسی
لیلا صادقی
لیلا صادقی

لیلا صادقی (تهران ۲۸ فروردین ۱۳۵۶ش- )

 

داستان‌نویس، شاعر و منتقد ادبی. پس از دریافت دیپلم متوسطه‌­ی ادبیات و علوم انسانی (1374) در رشته­‌ی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه_علامه_طباطبایی به تحصیل پرداخت. سپس پس از طی دوره­‌ی کارشناسی این رشته، به ترتیب در دوره­‌های کارشناسی مترجمی انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی، کارشناسی ارشد زبان‌­شناسی­ دانشگاه علامه طباطبایی و دکترای زبان­‌شناسی دانشگاه_تهران تحصیل کرد. با انتشار اولین کتابش در سال 1379 به عنوان نویسنده­‌ای هنجارگریز معرفی شد.

از ویژگی­‌های عمده­‌ی آثار صادقی به استفاده از شکل چندرسانه­‌ای (شعر- داستان- تصویر- صدا) و ساختارهای عجیب و غریب می‌­توان اشاره کرد. از اواخر دهه‌­ی 1380 به این طرف بیش­تر فعالیت­‌های او، جز نقدهای مطبوعاتی و داوری مسابقات ادبی، به ارائه‌­ی دیدگاه‌­های خاصش در زمینه‌­ی تحلیل­های بینامتنی مصروف شده است.

از فعالیت­‌های قابل ذکر صادقی جز انتشار مقالات و آثارش (طی دهه­‌ی 1380 تاکنون) می­‌توان به این موارد اشاره کرد: دبیر بخش داستان مجله­‌ی شوکا (1382- 1383)؛ دبیر علمی ویژه­‌نامه‌­ی ابراهیم_گلستان در مجله‌ی نافه (1390)؛ دبیر نشانه‌­شناسی ادبیات در خانه_هنرمندان(1390- 1392)؛ دبیر علمی نشست­‌های هزار و یک شب الفما در کنار محمد آزرم (از سال 1396 تاکنون)؛ دبیر مجلات علمی- پژوهشی نقد ادبی، جستارهای زبانی، جستارهای ادبی، زبان و زبان­‌شناسی و... و داور دوره‌­ی نوزدهم و بیستم جایزه مهرگان (1394-1397). طی سال­‌های اخیر تعدادی از کتاب­‌های او کاندید دریافت جوایزی چون جایزه­‌ی ادبی جلال آل احمد، کتاب سال جمهوری اسلامی و جایزه­‌ی شعر خبرنگاران بوده‌­اند.

کتاب‌­شناسی: ضمیر چهارم شخص مفرد (داستان- هامون، ۱۳۷۹)؛ وقتم کن که بگذرم (داستان- نیلوفر، ۱۳۸۱)؛ اگه اون لیلا ست، پس من کی‌ام؟! (داستان- آوامسرا، ۱۳۸۱)؛ وهم بزرگ: من زیر نظرم! (ترجمه­‌ی اثری از مارک استانلی بوبین- آوامسرا، ۱۳۸۱)؛ داستان‌هایی برعکس (رمان- نگاه، ۱۳۸۸)؛ در جستجوی نشانه‌ها: نشانه شناسی، ادبیات، واسازی (جاناتان کالر، برگردان: لیلا صادقی، تینا امرالهی، فرزان سجودی- علم، ۱۳۸۸)؛ استعاره و مجاز با رویکرد شناختی (برگردان مجموعه مقالات: فرزان سجودی، لیلا صادقی، تینا امراللهی- نقش جهان، ۱۳۹۰)؛ از غلط‌های نحوی معذورم (شعر-داستان؛ ثالث، ۱۳۹۰)؛ گریز از مرکز (شعر-داستان؛ مروارید، ۱۳۹۲)؛ نشانه‌­شناسی و نقد ادبیات داستانی معاصر: بررسی و نقد آثار ابراهیم گلستان و جلال_آل_احمد (به کوشش لیلا صادقی- سخن، ۱۳۹۲)؛ کارکرد گفتمانی سکوت در داستان کوتاه ایرانی معاصر (تألیف در حوزه­‌ی زبان‌شناسی ادبی- نقش جهان، ۱۳۹۲)؛ نشانه‌­شناسی و نقد ادبیات داستانی معاصر: بررسی و نقد آثار صادق_چوبک و سیمین دانشور (به کوشش لیلا صادقی- سخن، ۱۳۹۲)؛ درآمدی بر شعرشناسی شناختی (ترجمه­‌ی اثری از پیتر استاکو- مروارید، ۱۳۹۳)؛ پریدن به روایت رنگ (رمان- نقش جهان، ۱۳۹۳) و آ (رمان- مروارید، 1397).

 

منابع: