لیلینتال، اوتو (۱۸۴۸ـ۱۸۹۶)
لیلیِنتال، اوتو (۱۸۴۸ـ۱۸۹۶)(Lilienthal, Otto)
پیشگام آلمانی هوانوردی. الهامبخش هوانوردان امریکایی، اورویل[۱] و ویلبر رایت[۲]، بود. از ۱۸۹۱، گلایدر[۳]های متعددی، ازجمله دو گلایدر دوباله، ساخت و با آنها پروازهای موفقیتآمیز صورت داد. سرانجام در سانحۀ سقوط گلایدر کشته شد. او برتری بالهای خمیده بر بالهای تخت یا اصل برگۀ هوابر[۴] را نشان داد. در هواپیماهای او، خلبان شبیه کایتهای امروزی از دستهایش آویزان میشد. او توانست مسافتی بیش از ۳۰۰ متر را با گلایدر طی کند و پرواز با گلایدر را بهشکل ورزش درآورد. لیلینتال در پومرانی[۵]، که در آن زمان بخشی از پروس[۶] بود، زاده شد و مهندس شد. با مطالعۀ پرواز پرندگان به این نتیجه رسید که با بالهای خمیده، پرواز افقی و بدون زاویۀ تلاقی با باد امکانپذیر است. در این حالت، اوجگرفتن در هوا به جریانهای هوای گرم وابسته است. او با قاطعیت نشان داد که پرندگان با استفاده از شهپرهای بیرونی خود نیروی رانش[۷] تولید میکنند. او ماشینی ساخت که نوک بالهای آن متحرک بود. این ماشین، که با موتور کربندیاکسید کار میکرد، هرگز آزمایش نشد. در ۱۸۸۹، کتابش با نام پرواز پرنده چونان مبنایی برای هوانوردی[۸] منتشر شد و تأثیر شگرفی بر سایر پیشگامان هوانوردی گذاشت.