لیلی الاخیلیه
لِیلی الاَخیَلیّه ( ـ ح ۸۵ق)
شاعرۀ عرب اوایل دورۀ امویان. سراسر زندگی شاعرانۀ لیلی متأثر از ناکامی وی در عشق، و شهرتش برخاسته از اشعار مرثیه‌وار اوست. داستان عشق او به توبة بن حُمَیِّر، که به وصل نینجامید، شهرت دارد. قصیدۀ او در سوگ توبه از بهترین اشعار اوست. همچنین، قصایدی در رثای عثمان بن عَفّان، در ستایش عبدالملک بن مروان و حجاج بن یوسف، و در تجلیل از قبیلۀ خود دارد. دیوان او از‌میان رفته است. بنا‌به روایتی، زمانی که رهسپار خراسان بوده در ساوه درگذشته است.