لیویس، فرانک ریموند (۱۸۹۵ـ۱۹۷۸)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لیویس، فرانْک رِیموند (۱۸۹۵ـ۱۹۷۸)(Leavis, Frank Raymond)
منتقد ادبی انگلیسی. به‌همراهی همسرش کوئینی دورتی لیویس[۱] نشریۀ انتقادی و بانفوذ اسکروتینی[۲] (۱۹۳۲ـ۱۹۵۳) را بنیاد نهاد. پشتیبان جدّی آثار دی اچ لارنس[۳] و جیمز جویس[۴] بود و در ۱۹۶۲ به نظریۀ «دو فرهنگ» سی پی اسنو[۵] (بیگانگی طبیعی هنرها و علوم در زندگی روشنفکری) سخت حمله کرد. ازجمله آثار نقد وی، که برداشت جدی‌تر و جدیدی را از مطالعات ادبی به‌دست داد، عبارت‌اند از سمت و سوی‌های جدید در شعر انگلیسی[۶] (۱۹۳۲)، که در آن تی اس الیوت[۷] را در مرکز سنت شعر مدرن قرار داد، سنت بزرگ[۸]  (۱۹۴۸)، و هدف مشترک[۹] (۱۹۵۲). لیویس در کیمبریج متولد شد و در کالج امانوئل[۱۰] کیمبریج تحصیل کرد. در ۱۹۳۵ به عضویت هیئت علمی داونینگ کالج[۱۱] کیمبریج درآمد و سال بعد مدرس شد. گرچه اغلب در نقدهایش متعصب و سخت‌گیر بود، همیشه تأکید داشت که نقد ادبیات باید به نقد زندگی مرتبط باشد، در نتیجه، موضع اخلاقی یک مؤلف را در ارزیابی آثار وی بسیار مؤثر می‌دانست. بیشتر آثار متأخر لیویس، که اغلب براساس مقالات منتشر در نشریۀ اسکروتینی تنظیم شده است، بر نقد رمان‌ها و رمان‌نویس‌ها تمرکز دارد. از آن جمله‌اند: آنا کارنینا و دیگر مقالات[۱۲] (۱۹۶۷)، دیکنز رمان‌نویس[۱۳] (۱۹۷۰)،  شمشیرزن نیز نمی‌تواند[۱۴] (۱۹۷۲) و اصل زنده[۱۵] (۱۹۷۵). کتاب تمدن جمعی و فرهنگ اقلیت[۱۶] (۱۹۳۰) نوشته‌ای است جدلی دربارۀ فرهنگ و تعلیم و تربیت ادبی.

 


  1. Q(ueenie) D(orothy) Leavis
  2. Scrutiny
  3. D H Lawrence
  4. James Joyce
  5. C P Snow
  6. New Bearings in English Poetry
  7. T S Eliot
  8. The Great Tradition
  9. The Common Pursuit
  10. Emmanuel College
  11. Downing College
  12. Anna Karenina and Other Essays
  13. Dickens the Novelist
  14. Nor Shall My Sword
  15. The Living Principle
  16. Mass Civilization and Minority Culture