لیگنوکایین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لیگْنوکایین (lignocaine)

بی‌حس‌کنندۀ موضعی[۱] کوتاه اثر. این دارو را می‌توان در بافت تزریق کرد یا بر روی پوست مالید. این دارو برای کاهش درد در اعمال دردناک کوتاه‌مدت، مثل مراقبت‌های دندانپزشکی یا قراردادن کانول[۲] در سیاه‌رگ، مؤثر است. با تزریق مستقیم دارو در عصب ماهیچه می‌توان فلج موقت ایجاد کرد. این عمل برای پیش‌گیری از حرکات غیرارادی چشم هنگام اعمال جراحی چشم صورت می‌گیرد. لیگنوکایین به‌سرعت از غشا‌های مخاطی جذب می‌شود. هنگام آندوسکوپی[۳]، با پاشیدن آن در بینی و حلق می‌توان بی‌ناراحتی وسیلۀ تصویربرداری را به محل مورد نظر وارد کرد. این دارو باعث برطرف‌شدن برخی از بی‌نظمی‌های ضربان قلب[۴] می‌شود. تجویز درون‌سیاه‌رگی آن پس از سکتۀ قلبی[۵] احتمال ایست قلبی[۶] را کاهش می‌دهد.

 


  1. local anaesthetic
  2. cannula
  3. endoscopy
  4. arrythmia
  5. heart attack
  6. cardiac arrest